ဝေယံဘုန်း

မြန်မာဘာသာနဲ့ ရေးသားတဲ့ သတင်းတချို့မှာ ‘တော်ဝင်’ လို့ရေးကြတာကို နေရာအတော်များများ တွေ့ရပါတယ်။ တော်ဝင်မင်းသား၊ တော်ဝင်ရေတပ်၊ တော်ဝင်အသုံးအဆောင် စသည်ဖြင့်ပေါ့။ ဒါဟာ အင်္ဂလိပ်စကားလုံး Royal ကို ဘာသာပြန်ပြီး သုံးတယ်လို့ နားလည်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်ကလည်း ရိုးရိုးသာမန်ပြည်သူနဲ့ဆိုင်တဲ့ အရာတွေနဲ့ ဘုရင် သို့မဟုတ် ဘုရင်မ နဲ့ဆိုင်တဲ့ အရာတွေကို ခွဲခြားသုံးဖို့ noun တွေရဲ့ ရှေ့မှာ royal ဆိုတဲ့ adjective ကို ထည့်ပေးတာ မဟုတ်လား။ Royal ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေ့တိုင်း ကျနော်တို့ အနေနဲ့ “တော်ဝင်” ဆိုပြီး လုပ်လိုက်စရာ လိုပါသလား။ မြန်မာစကားမှာ ဒီလိုမျိုး အုပ်ချုပ်သူ မင်းအစိုးရနဲ့ဆိုင်တဲ့ ဝေါဟာရတွေ ဘာတွေရှိပြီးသား ဖြစ်ပါသလဲ။ တော်ဝင်ဆိုတဲ့ ရှေ့ဆက်မထည့်ဘဲနဲ့ တော်ဝင်ကြောင်းကို ပြပြီးသား စကားလုံးတွေ ရှိပါသလား။ ဒီမေးခွန်းအဖြေကိုပေးရရင် ‘ရှိပါတယ်’ ဆိုတာပါပဲ။ မြန်မာစကားမှာ မင်းမိဖုရားတို့ နဲ့ ပတ်သက်တိုင်း ‘တော်ဝင်’ လို့ချည်း တစ်ချိန်လုံးမသုံးပါဘူး။  ပထမဆုံး မင်းသားဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုပဲ ကြည့်ကြည့်ပါမယ်။ မင်းသားမှာ ပုဒ်က ၂ ခုပါပါတယ်။ ‘မင်း’ နဲ့ ‘သား’ နဲ့ပါ။ ‘မင်း’ ဆိုတာကတော့ ရှင်ဘုရင်ကို ပြောတာဖြစ်ပြီး ‘သား’ ကတော့ အဲဒီရှင်...

မယ်လွင့်ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကလောင် လူငယ်စာဖတ်ပရိသတ်ကြားမှာ နာမည်အတော်ကြီးပေမဲ့ တော်တော်နဲ့ မဖတ်ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ကိုဉာဏ်လင်းအောင်ရဲ့ ‘ငါတို့ခေတ် ငါတို့အသံ’ အင်တာဗျူးမှာ မယ်လွင့်နဲ့အမေးအဖြေကို ဖတ်ပြီးတဲ့နောက်မှ သူ့စာအုပ်တွေ ရသလောက် ရှာဖွေပြီး ဖတ်ရှုဖြစ်ပါတယ်။ ခုဆိုရင် Psychopath ကလွဲရင် ကျန်တာ အားလုံးဖတ်ပြီးပြီလို့ ဆိုရပါမယ်။  ခုစာစုက မယ်လွင့် စာပေဝေဖန်ရေးမဟုတ်သလို မယ်လွင့် ပရိုမိုးရှင်းလည်း မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကြိုတင် စကားခံချင်ပါတယ်။ သူ့စာအုပ်တွေ အားလုံးနီးပါးဖတ်ပြီးတဲ့နောက် မယ်လွင့်ဟာ မယ်လွင့်ပါပဲ လို့ ဆိုရမလောက် မြန်မာပြည်မှာတော့ သူနဲ့ခေတ်ပြိုင်တွေထဲမှာ သူ့ကိုယ်ပိုင်ဟန်၊ သူ့ကိုယ်ပိုင် identity တခုကို တည်ဆောက်ပြီးတဲ့ စာရေးဆရာမဆိုတာ သူ့ပရိသတ်တွေရော၊ လေ့လာဖတ်ရှုဖူးသူတွေပါ လက်ခံမယ်ဆိုတာ ယုံပါတယ်။ ခုပြောမယ့်ဟာက ကျနော့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် အတွေးအမြင်သာဖြစ်ပြီး စာရှုသူအနေနဲ့ လွတ်လပ်စွာ သဘောကွဲလွဲနိုင်ပါတယ်။  ခု စာစုက မယ်လွင့်ရဲ့ Midnight Blue ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုတိုစုစည်းမှု စာအုပ်ထဲမှာပါတဲ့ ပထမဆုံး အပုဒ် ‘ဟိုဘက်ခန်းက မိန်းမ’ ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုတိုလေး တပုဒ်ကို ဆွေးနွေးချင်လို့ပါ။ မယ်လွင့်ရဲ့ တခြား ဝတ္ထုတို/ရှည်တွေက...

ဒီဒီဟာ ကျွန်တော့်အစ်မ အရင်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် လူမှန်းသိတတ်စကတည်းက အခုအထိ ဘယ်သူမေးမေး ကျွန်တော်က ဒီဒီဟာ ကျွန်တော့်အစ်မလို့ပဲ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာက အစ်မ အရင်းလည်းမရှိသလို ဝမ်းကွဲအစ်မတွေနဲ့ကလည်း အနေကဝေးပြီး စိမ်းတယ်။ ဒီဒီနဲ့ကတော့ အိမ်ချင်း ကလည်း ခြေရင်းခေါင်းရင်းနေကြတာ။ မိသားစုနှစ်စုကလည်း တစ်စုတည်းပဲ။  တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်တဲ့ဖေဖေက ငယ်ငယ်ကတည်းက ဒီဒီ့မိဘတွေကိုပဲ အစ်ကိုကြီး၊ အစ်မကြီးတွေလို သဘောထားခဲ့တာမို့ ဒီဒီတို့ညီအစ်မတွေကလည်း ဖေဖေ့အတွက်ကတော့ တူမတွေပဲပေါ့။ ဖေဖေနဲ့ မေမေ ညားကြတော့လည်း မေမေဟာ သည်မိသားစုနှစ်စုမှာ နောက်ထပ် မိသားစုဝင် တစ်ဦး ထပ်တိုးလာတယ်ပဲ ဆိုရမယ်။ ဒီဒီတို့ ညီအစ်မတွေဟာလည်း မေမေ့ရဲ့ တူမတွေပဲပေါ့။  ရန်ကုန်နဲ့ နှစ်နာရီလောက် ကားစီးရုံပဲ ဝေးတဲ့ ကျွန်တော်တို့ မြို့ကလေးက သေးသေးလေးရယ်။ စက်ဘီးနဲ့ ပတ်ရင်တောင် တစ်မြို့လုံး နာရီဝက်ဆိုတာ အကြာဆုံးပဲ။ ဒါပေမဲ့လည်း ကျွန်တော် ငယ်ငယ်တုန်း ကတော့ အိမ်ကနေ မြို့ရဲ့ အစည်ကားဆုံးနေရာဖြစ်တဲ့ မြို့မဈေးဆီ လမ်းလျှောက်ရတာတောင် အကြာကြီး၊ အဝေးကြီး လို့ စိတ်ထဲ ထင်ခဲ့ဖူးတာ။ အိမ်ကနေ မြို့မဈေးကို ဒီဒီက လက်ဆွဲခေါ်သွားခဲ့ဖူးတဲ့ နေ့ပေါင်းမျ...