ဝေယံဘုန်း

ခင့်ကိုချစ်ခြင်းသည် ခင့်ကိုမုန်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ ထိုစကားသည် ရှေ့နောက်မညီသော ဝိရောဓိ အသုံး တစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့သော် ယုတ္တိမရှိသော စကားတော့လည်း မဟုတ်ပြန်ပါ။ လင်းရလျှင် ခင့်ကို ချစ်ခြင်းသည် ခင့်ကို မုန်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ခင့်ကို မုန်းခြင်း၏ ရှေ့တွင် ခင့်ကို ချစ်ခြင်းက အရင်လာပါသည်။ အရာအားလုံး၏ အစပထမသည် ခင့်ကို ချစ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ခင်က ကျွန်တော့်ကို မချစ်ပါ။ မချစ်ရုံ မက ခင်က ကျွန်တော့်ကို အလွန်ပင် မုန်းပါသည်။ ကျွန်တော်သည် ခင့်ထံမှ အချစ်ကို မျှော်လင့်လျက် ခင့်ကို ချစ်ခဲ့သော်လည်း ခင်က ပြန်ချစ်ဖို့ဝေးစွ၊ ခင်က မုန်းပင် မုန်းလိုက်ပါသေးသည်။ တစ်ယောက်က ချစ်ပြီး တစ်ယောက်က မုန်းနေခြင်းသည် မျှခြေမရှိသော အနေအထား ဖြစ်ပါသည်။ ထိုအခါ နှစ်ယောက်စလုံး ပူလောင် ဆင်းရဲရပါသည်။ ကျွန်တော်သည် နေ့ရှိသရွေ့ ခင့်ကို ချစ်ပြဖို့သာ ကြိုးပမ်းနေသော်လည်း ခင်က အချိန်ရှိသရွေ့ ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆင်းရဲအောင်သာ စဉ်းစား ပြုမူတတ်ပါသည်။ ကျွန်တော်က ကြင်နာ ပြသလောက် ခင်ကမူ ကျွန်တော့်ကို နာကျင်အောင် လုပ်ပါသည်။ ကျွန်တော်က ခင့်အား ပန်းကလေး ပေးသောအခါ ခင်က ထိုပန်းကလေးကို နင်းခြေမွ ပစ်တတ်ပါသည်။ ကျွန်တော်က ခင့်ကိ...

ယခုည ညီမလေးကို မမက်စဖူး အိပ်မက်မက်၏။ မမက်စဖူးဟု ပြောရသော်လည်း ဟိုးလွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်းများစွာက တစ်ခါ မက်ခဲ့ဖူးသေးသည်။ ယခု အိပ်မက်ထဲမတော့ ညီမလေးက အိမ်ဝင်းခြံထောင့်က သရက်ပင်ကြီးအောက်တွင် ဒန်းစီးနေသည်။ ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့ “ကိုကို … လာ ညီမလေးနဲ့ဆော့မယ်” ဟု ခေါ်ကာ ဒန်းပေါ်မှ အပြေးတစ်ပိုင်း ဆင်းလာ၏။ ညီမလေးက အဝါနုရောင် ဂါဝန်လေး ဝတ်ထားသည်။ ပါးပြင်တွင် ပါးကွက်လေးနှစ်ကွက်က အဖွေးသား။ ဒါ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် သနပ်ခါးကို သွေးပြီး လိမ်းပေးထားသည့် ပါးကွက်လေးများပဲ ဖြစ်ရမည်။ ညီမလေးက ကျွန်တော့် ပေါင်လယ်လောက်ပဲရှိသေးသည်။ အနားရောက်တော့ ကျွန်တော်က ထိုင်ချလိုက်ပြီး အလိုက်သင့်ပွေ့ဖက်လို့ ပါးပြင်လေးများ ကို မွှေးနမ်းမည်ကြံဆဲ… ညီမလေးက လေတံခွန်တစ်ခုဖြစ်သွား၏။ ဘယ်ညာယိမ်းနွဲ့လျက် မိုးပေါ်ကို ပျံတက်သွားသည်။ ပြန်ခေါ်လို့ မရတော့ချေ။ ရစ်ဘီးကိုပြန်ရစ်မည်ကြံဆဲ ကြိုးပြတ်သွားလေသည်။  အိပ်မက်မှ လန့်နိုးလာတော့ ညက မှောင်မိုက်တိတ်ဆိတ်နေ၏။ အိမ်ခန်းထဲက နာရီကြီး၏ စက္ကန့်သံတစ်ချက်ချက်က ကျယ်လောင်သော ဗုံးပေါက်ကွဲ သံနှင့်တူသည်။ ဘေးနားမှာ အိပ်မောကျနေသည့် အေး၏ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကို ကြားရ၏။ အိမ်မြောင်စုတ်ထိုးသံကို ကြားရ...

သူငယ်ချင်းပင်၊ ဆိုချင်ဆိုစေ၊ သူတို့တွေသည်၊ ကမ္ဘေကမ္ဘာ၊ ခြားကွာမလောက်၊ ထင်မှတ်ရောက်၏။ တစ်ကိုင်းတည်းနားပင်၊ ဆိုချင်ဆိုလေ၊ သူတို့တွေသည်၊ နင်နေ-ငါသွား၊ ထိုစိတ်ထားရောက်၊ မေတ္တာပျောက်၏။ အတွေးအယူ၊ တူခဲစွာဝယ်၊ မြင်ကြားသိကြွယ်၊ ခြားနားရာဝယ်၊ ငယ်ကျွမ်းစွယ်တော်၊ ထိုနှစ်ဖော်လည်း၊ စကားဆိုခဲ၊ ရယ်ခဲလှာသည်၊ လားရာသွေဖည်ကြပြီကိုး...။ ဝေယံဘုန်း (၇ မေ ၂၀၁၈)

ဆိုပါစို့ဗျာ …ချစ်တဲ့သူငယ်လေ သူငယ်ချင်းကောင်း ယောက်ဖရေ ဒီနေ့ဟာ ကျနော့်နာရေးဆိုပါစို့။ ကျနော့်ရဲ့ နောက်ဆုံးခရီးလေးဆိုကြပါစို့။ ခင်ဗျားနဲ့ကျနော်နဲ့ကလည်း မာနတွေကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဃရာဝါသတွေကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ် မဆုံဖြစ်ခဲ့တာကြာပြီ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဗျာ ဒီနေ့မှပဲ ခင်ဗျားမှာ... စကောလားရှစ် စာမေးပွဲရှိနေတယ်… သူဌေးက အထူးအစည်းအဝေးခေါ်ထားတယ်… တင်ဒါဝင်ပြိုင်ရမယ့် နောက်ဆုံးရက်ဖြစ်နေတယ်… နိုင်ငံခြားသွားဖို့ လေယာဉ်ပေါ်တက်ရမယ့်အချိန်ဖြစ်နေတယ်… စသည် စသည်ဖြင့် ရှိနေတယ်… ဆိုပါစို့။ ဒါဆို ကျနော့်ကို ခင်ဗျား လာတွေ့မှာလား လာမှာလား... ခင်ဗျားဟာ ကျနော့်ကို ထပ်မြင်ရဖို့ အခွင့်အရေးမရှိတော့ဘူး … ဒီနေ့ပြီးရင်… ဘယ်တော့မှလည်း ပြန်မဆုံကြတော့ဘူးဆိုရင်၊ ခင်ဗျားမှာလည်း လက်လွတ်မခံနိုင်စရာ အရေးကြီးအလုပ်ကလည်း ရှိနေခဲ့ရင်၊ ခင်ဗျား ကျနော့်ဆီ လာဦးမှာလား … လာမှာလား … ကျနော်ကတော့ ခင်ဗျားဆီ ထမလာနိုင်တော့တာအမှန်။ ကျနော့်မှာ ခုတင်ပေါ် မလှုပ်မယှက်လဲလျောင်းရင်းက လက်သီးဆုပ်ကို ဖြေထားရင်းက ခင်ဗျားကို မျှော်နေမိမှာပါ… မျှော်ဦးမှာပါ မျှော်မှာပါ… သေသူတစ်ယောက်မှာ စာမေးပွဲလည်းမရှိတော့... အင်တာဗျူးလည်းမရှိ...

စာအရေးအသားပေါ်ပေါက်လာတာဟာ နှစ်ပေါင်းထောင်နဲ့ချီရှိခဲ့ပြီမို့ ဘယ်သောအခါမှ ဖတ်ခွင့်မရတော့မယ့် ပုံဝတ္ထုတွေလည်း ရှိပါတယ်။ အဲဒီထဲကတချို့ဆိုရင် ပျောက်လို့ပျောက်နေမှန်း​တောင် လူတွေမသိကြတဲ့ စာတွေဖြစ်ပြီး တချို့ကျတော့လည်း နှုတ်ဖြင့်သာလက်ဆင့်ကမ်းလာခဲ့ကြတဲ့ ဒဏ္ဍာရီဆန်ဆန်တွေ ဖြစ်ကြ ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း ပျောက်ဆုံးစာအုပ်စာရင်းဆိုတာ ရှိနေမှန်းတော့ အသေအချာသိကြပါတယ်။ တချို့ စာအုပ်/စာမူတွေဆိုရင် စာကြည့်တိုက်တွေထဲမှာ၊ လက်ဆွဲသေတ္တာတွေထဲမှာ၊ ဒါမှမဟုတ် စာရေးစားပွဲခုံ တွေထဲမှာ ဘယ်သူမှမတို့မထိရဘဲ ရှိချင်ရှိနေမှာပါ။ ဆေးလ်ဗီးယား ပလာ့သ်ရဲ့ ပျောက်ဆုံးသွားတဲ့ စာမူတွေ အစ လော့ဒ်ဘိုင်ရွန်ရဲ့ မီးရှို့ပစ်လိုက်တဲ့ ကိုယ်ရေးမှတ်တမ်းတွေအဆုံး အဲဒီ စာအုပ်တွေ စာမူတွေဟာ အတိတ်သမိုင်း ဟိုးဝေးဝေးမှာ ကျန်ရစ်ပျောက်ဆုံးခဲ့ပြီဖြစ်ပါတယ်။ Isle of the Cross by Herman Melville ဟားမန်း မဲလ်ဗီးဟာ Isle of the Cross ဆိုတဲ့ စာမူကို Moby Dick စာအုပ်ထုတ်ဝေပြီး နှစ်နှစ်အကြာ ၁၈၅၃ ခုနှစ်မှာ ထုတ်ဝေသူကို ပြသခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီစာမူကတော့ သူအားလပ်ရက်ခရီးသွားတုန်း လေ့လာသိရှိခဲ့ရတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်အပေါ်မှာ အခြေခံထားပါတယ်။ သင်္ဘောသား ခင်ပွန်းဖြစ်သူရဲ့...