Isle of the Cross by Herman Melville
ဟားမန်း မဲလ်ဗီးဟာ Isle of the Cross ဆိုတဲ့ စာမူကို Moby Dick စာအုပ်ထုတ်ဝေပြီး နှစ်နှစ်အကြာ ၁၈၅၃ ခုနှစ်မှာ ထုတ်ဝေသူကို ပြသခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီစာမူကတော့ သူအားလပ်ရက်ခရီးသွားတုန်း လေ့လာသိရှိခဲ့ရတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်အပေါ်မှာ အခြေခံထားပါတယ်။ သင်္ဘောသား ခင်ပွန်းဖြစ်သူရဲ့ စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရတဲ့ အမျိုးသမီး တစ်ဦးအကြောင်းပါ။ မဲလ်ဗီးဟာ အဲဒီစာမူကို အပြီးသတ်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် Harper and Brothers စာအုပ်တိုက်ကတော့ ပုံနှိပ်မထုတ်ဝေဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ထူးဆန်းတာကတော့ အဲဒီ ကိစ္စပြီးတဲ့နောက် စာမူဟာ လုံးဝပျောက်ဆုံးသွားခဲ့တာပါပဲ။ မဲလ်ဗီးကိုယ်တိုင်က ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တာလား၊ ထုတ်ဝေသူ လက်ထဲမှာပဲ ပျောက်သွားခဲ့တာလား ဆိုတာကတော့ ဘယ်သူမှမသိကြပါဘူး။
Falcon Yard and Double Exposure by Sylvia Plath
ဆေးလ်ဗီးယာ ပလာ့သ်မှာ The Bell Jar ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုတစ်အုပ်သာ ထုတ်ဝေခဲ့ဖူးတာရှိပေမဲ့ လုံးဝ မထုတ်ဝေ ဖြစ်လိုက်တဲ့ ဝတ္ထုစာမူ အနည်းဆုံးနှစ်ခုလည်း ရှိသေးတယ်လို့ ပလာ့သ်ရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ မှတ်တမ်းအချို့အရ သိရပါတယ်။ ပထမတစ်ခုကတော့ Falcon Yard ဖြစ်ပြီး ပလာ့သ်နဲ့ သူ့ခင်ပွင်း ကဗျာ ဆရာ တက်ဒ် ဟုချ်တို့ရဲ့ အစောပိုင်းကာလ ဆက်ဆံရေးအပေါ်မှာ အခြေခံထားတာဖြစ်ပါတယ်။ ပလာ့သ် ဟာ The Bell Jar ကိုမရေးမီကတည်းက အဲဒီစာမူကိုစရေးခဲ့တာဖြစ်ပြီး The Bell Jar ထွက်တဲ့ ၁၉၆၃ ခုနှစ်ပြီးမှ ပြန်ကိုင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဆိုးတာက ပလာ့သ်ရဲ့ ဒုတိယမြောက်ဝတ္ထုဟာ စာဖတ်သူတွေလက်ထဲ လုံးဝရောက်မလာခဲ့တာပါပဲ။ ဝတ္ထုရေးနေတုန်းမှာပဲ သူ့ယောက်ျားဟာ ဖောက်ပြန်နေမှန်း ပလာ့သ် သိလိုက်ရ ပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ပလာ့သ်ဟာ ဝတ္ထုကိုဆက်မရေးတော့ဘဲ စာမူကို မီးရှို့ပစ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။
နောက်ထပ် ဆုံးရှုံးသွားခဲ့တဲ့ တစ်ပုဒ်ကတော့ Double Exposure ဆိုတဲ့ဝတ္ထုဖြစ်ပြီး ကိုယ်ရေးအတ္ထုပ္ပတ္တိ ဆန်ဆန်ရေးထားတဲ့ ဝတ္ထုဖြစ်ပြန်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ပလာ့သ်ဟာ သူ့ယောက်ျားရဲ့ သစ္စာမရှိမှုနဲ့ သူတို့ အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲရတဲ့ကိစ္စတွေအပေါ် အခြေခံရေးထားပါတယ်။ ဒီဝတ္ထုကိုတော့ ပလာ့သ်က ဖျက်ဆီး ပစ်ခဲ့ တာမဟုတ်ဘဲ သူ့ယောက်ျားက ပလာ့သ်သေပြီးတဲ့နောက်မှာ ဒီစာမူကိုဖျောက်ဖျက်ပစ်လိုက်တယ်လို့ ယုံကြည်ထားကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီစာမူကို လက်ဝယ်ရရှိထားသူဟာ ပလာ့သ်ရဲ့မိခင်ဖြစ်တယ်လို့ ယောက်ျား ဖြစ်သူက ဆိုပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် စာမူအပြည့်အစုံကတော့ ဘယ်လိုမှအစအနကောက်လို့မရတော့ ပါဘူး။
Untitled by Emily Brontë
အမ်မလီ ဘရွန်တီမှာ Wuthering Heights အပြင် လူမသိသူမသိဝတ္ထုတစ်အုပ်ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သမိုင်းအထောက် အထား သိပ်မရှိပါဘူး။ ဒီလိုရှိတယ်လို့ လူတွေပြောကြတာကလည်း Wuthering Heights စာအုပ် ထုတ်ဝေသူ သောမတ်စ် ကော့တလီ နယူးဘီဆီက ၁၈၄၈ ခုနှစ်မှာ အမ်မလီဘရွန်တီ ဆီကိုရေးတဲ့ စာတစ်စောင် ပေါ်မှာပဲ လုံးလုံးအားပြုပြီးပြောနေကြတာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီစာမှာပါတဲ့ အချက်တွေ အရတော့ ဘရွန်တီဟာ သူ့ရဲ့ဒုတိယမြောက် ဝတ္ထုကို စရေးတော့မယ့်ဆဲဆဲ ဒါမှမဟုတ် စရေးနေပြီ ဆိုတဲ့ သဘော နားလည်ရပါတယ်။ ထုတ်ဝေသူ မစ္စတာနယူးဘီ ကတော့ ဘရွန်တီ့ကို ဒီစာအုပ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မလောဖို့ တိုက်တွန်းထားပါတယ်။ ဘာဝတ္ထု အမျိုးအစားလဲဆိုတာကိုရော ဘရွန်တီတစ်ယောက် ရေးပြီးမပြီးဆိုတာကို ရော မသိရပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အမ်မလီဟာ ဘရွန်တီ ညီအစ်မတွေထဲမှာ ဝတ္ထုတစ်အုပ်တည်းသာ ထုတ်ဝေခဲ့သူ ဖြစ်တာရယ်၊ အဲဒီ တစ်အုပ်ကလည်း တစ်အုပ်ဆိုဆိုသလောက်ဖြစ်တာရယ်ကြောင့် အဲဒီဒုတိယအုပ်သာ ထွက်ဖြစ်ခဲ့ရင် ဘယ်လိုမျိုးဖြစ်မလဲဆိုတာကိုတော့ မသိချင်ဘဲမနေနိုင်လောက်စရာပါပဲ။
Save Me the Waltz by Zelda Fitzgerald
ဇယ်လ်ဒါ ဖစ်ဂျရယ်ရဲ့ Save Me the Waltz ကို ၁၉၃၂ ခုနှစ်မှာ ထုတ်ဝေခဲ့တာကတော့ အမှန်ပါပဲ။ ခုထိလည်း ရိုက်နှိပ်နေဆဲ၊ အလွယ်တကူဝယ်ယူလို့ရတဲ့ စာအုပ်ဖြစ်နေဆဲပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ မေးခွန်းက ဇယ်လ်ဒါရဲ့ မူရင်း စာမူ အတိုင်း အခုစာအုပ်ကို ထုတ်ထားတာဟုတ်ရဲ့လားဆိုတာပါ။ဇယ်လ်ဒါရဲ့ ခင်ပွန်းလည်းဖြစ်၊ စာရေးဆရာလည်းဖြစ်တဲ့ အက်ဖ် စကော့ ဖစ်ဂျရယ်ဟာ သူ့မိန်းမရဲ့စာမူကို အနည်းငယ်အပြောင်းအလဲ လုပ်ခဲ့တယ်လို့ တချို့က ဆိုပေမယ့် စကော့ ကိုယ်တိုင်က သူ့စာအုပ် Tender is the Night အတွက် သူ့မိန်းမရဲ့စာမူထဲက စာပိုဒ်တွေကို ခိုးချခဲ့တဲ့အတွက် ဇယ်လ်ဒါရဲ့ စာအုပ်ဟာ မူရင်းရဲ့ အမြီးနုတ် ခေါင်းနုတ် ကျန်သလောက်ပဲ ထုတ်ထားရတာဖြစ်တယ်လို့လည်း ပညာရှင်အချို့က ပြောပါတယ်။ Save Me the Waltz ကို ဝေဖန်ရေးဆရာတွေက ထိုးနှက်အပုပ်ချကြပြီး ဇယ်လ်ဒါကလည်း နောက်တစ်အုပ် ထပ်မရေးတော့ပါဘူး။ ဒီတော့ ဇယ်လ်ဒါဟာ သူထုတ်ချင်ခဲ့တဲ့ပုံစံအတိုင်း ဒီဝတ္ထုကိုထုတ်ဝေခဲ့ရတာ ဟုတ်ရဲ့လား။ ဇယ်လ်ဒါဟာ နေ့စဉ်မှတ်တမ်းရေးသလို ပေးစာတွေလည်းအများအပြားရေးသူ ဖြစ်ပေမဲ့ Save MeThe Waltz ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းဘယ်လောက်က သူ ကနဦးရေးဖို့ပြင်ဆင်ခဲ့သလောက်အတိုင်း ဖြစ်သလဲ သို့မဟုတ် သူ့ယောက်ျားရဲ့ဝတ္ထုတွေထဲမှာ တစ်ပိုင်းတစ်စ ပါသွားခဲ့သလားဆိုတာကတော့ အတိအကျ ပြောဖို့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။
Memoirs by Lord Byron
အသက်ရှိနေစဉ်အတွင်းရော သေပြီးနောက်အတော်ကြာအထိအောင် လော့ဒ်ဘိုင်ရွန်ဟာ မကောင်း သတင်းတွေနဲ့ ကျော်စောတဲ့ မဟာပုဂ္ဂိုလ်ကျော်တစ်ဦး ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ကိုယ်ရေးမှတ်တမ်း တွေသာ ထုတ်ဝေဖြစ်ခဲ့ရင် သူ့ဘဝရဲ့အမှောင်ဘက်ခြမ်းကို အသေးစိတ်သိခွင့်ရမှာဖြစ်ပေမဲ့ ကံမကောင်း ချင်တော့ အဲဒီမှတ်တမ်းတွေကို ဘယ်တော့မှ ဖတ်ခွင့်ရမှာမဟုတ်တော့ပါဘူး။ ၁၈၂၄ ခုနှစ် အသက် ၃၆ နှစ် အရွယ်မှာ ဘိုင်ရွယ် ကွယ်လွန်တဲ့အခါ သူ့ရဲ့ထုတ်ဝေသူက သူ့ရဲ့မှတ်တမ်းတွေကို မီးရှို့ခဲ့ပါတယ်။ ဘိုင်ရွန့် သူငယ်ချင်းတွေထဲက လူနည်းနည်းပါးပါးလောက်ကတော့ သူ့မှတ်တမ်းတွေကို ဖတ်ရှုခွင့်ရခဲ့ရပေမဲ့ ဘယ်သူကမှ သူတို့သိခဲ့ရသမျှ အသေးစိတ်ကို ပြန်မရေးပြခဲ့ပါဘူး။
ထုတ်ဝေသူအပိုင်းကိုကြည့်ရင်တော့ အယ်ဒီတာတွေဟာ အကောင်းဆုံးဖြစ်မယ် ထင်တဲ့ဟာကို လုပ်ခဲ့တာပါပဲ။ ဒီစာတွေကိုသာ ထုတ်ဝေခဲ့မယ်ဆိုရင် ဘိုင်ရွန်ရဲ့နာမည်ကို ထိခိုက်လိမ့်မယ်လို့ သူတို့ လုံးဝဥဿုံယုံကြည်ခဲ့ကြပါတယ်။ တကယ်ဆို ဘိုင်ရွန့်အနေနဲ့ သူနဲ့ခေတ်ပြိုင်တွေ ကြားထဲမှာကို နာမည်ဆိုးနဲ့ကျော်ကြားပြီးသားဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီမှတ်တမ်းတွေကို ထုတ်ဝေလိုက်ရင် ဘိုင်ရွန့်ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိခိုက်လိမ့်မလားလို့ စိုးရိမ်ရတယ်ဆိုကတည်းက သူ့မှတ်တမ်းတွေမှာ ဘယ်လောက် တောင် ဆိုးဆိုးရွားရွားတွေပါမလဲလို့ တွေးကြည့်ရုံသာရှိပါတယ်။ ဘိုင်ရွန် ဘာတွေများ ရေးခဲ့ပါလိမ့်။ နောက်ပြီး ယုံတမ်းစကားတွေကတစ်ဆင့် အဲဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်လောက် သိပြီးသားဖြစ်မှာပါလိမ့်။
Bookbub.com ဝက်ဘ်ဆိုက်တွင် Emily Verona ရေးသားသည့် 6 Classics We’ll Never Get to Read ကို ဘာသာပြန်ဆိုပါသည်။
Bookbub.com ဝက်ဘ်ဆိုက်တွင် Emily Verona ရေးသားသည့် 6 Classics We’ll Never Get to Read ကို ဘာသာပြန်ဆိုပါသည်။
'ဖြစ်ရပ်မှန်စိတ်ကူးယဉ်ဝတ္ထုများ' စာအုပ်ကို အိမ်တိုင်ရာရောက် မှာယူနိုင်ပါပြီ။ Myanmar Harp Publishing ရဲ့ Facebook Page messenger ကနေ အမည်၊ လိပ်စာ၊ ဖုန်းနံပါတ် အပြည့်အစုံနဲ့ စာပို့ပြီးမှာယူနိုင်သလို အောက်ပါ ဖုန်းနံပါတ် များကနေလည်း မှာယူနိုင်ပါတယ်။
Comments
Post a Comment
စာဖတ်သူတို့၏ သဘောထားမှတ်ချက်များကို ကြိုဆိုပါသည်။ စာတစ်ပုဒ်ချင်းစီအလိုက် သင်တို့၏ထင်မြင်ယူဆချက်များ၊ အတွေးပေါ်မိသည်များကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေးသားနိုင်ပါသည်။
ဝေယံဘုန်း