Skip to main content

မင်္ဂလာဦးည

သတို့သမီးသည် အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နှင့်ယှဉ်ပြီးချထားသည့် ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် စိတ်လွတ်လက်လွတ် ထိုင်ချလိုက်ရင်း လေသာပြတင်းတံခါးဘောင်ပေါ် လက်ကိုတင်ထားလိုက်သည်။ ယနေ့မှတော်ရသည့် ခင်ပွန်းအသစ်စက်စက်ကလေး ပြန်လာမည့်အရပ်ဘက် သူ့မျက်လုံးများက ငေးငေးရီရီ။ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သူတို့၏စက်ရာခန်းသည် အိမ်အပြင် လမ်းဘက်ခြမ်းကို မျက်နှာမူပြီး ဖွဲ့ထားသဖြင့် အိမ်ရှေ့က လမ်းသွားလမ်းလာများကို မြင်နေရသည်။ အခန်းမီးကိုမှိတ်ထား၍ရလောက်အောင် လဆန်းရက်၏ ထွန်းလင်းသော လရောင်ကလည်း အခန်းတွင်းသို့ ဖြာကျလျက်ရှိသည်။



မင်္ဂလာသတို့သမီးဝတ်စုံကြီးနှင့် တစ်နေ့ခင်းလုံးစိတ်အိုက်ခဲ့ရသည့် သတို့သမီးသည် ယခုမှအသက်ဝဝ ရှူနိုင်တော့သည်။ သူတို့သည် မင်္ဂလာပွဲမတိုင်မီ လနှင့်ချီ၍ ဒီပွဲအတွက်ကြိုတင်ပြင်ဆင်ရင်း စိတ်မောခဲ့ရသည်။ ခန်းမကိစ္စ၊ အကျွေးအမွေးကိစ္စ၊ ဖိတ်စာကိစ္စ၊ ဝတ်စုံကိစ္စ၊ ဟိုကိစ္စ၊ သည်ကိစ္စ... ကိစ္စပေါင်းစုံနှင့် လုံးချာလည်လိုက်ခဲ့ရသည်မှာ ‘တစ်သက်မှာ တစ်မင်္ဂလာ’ ဟုဆိုကြသည့် ယနေ့လိုပွဲအတွက် ကြိုတင်စိတ်ကူးယဉ် ကြည်နူးခွင့်ပင် သိပ်မရခဲ့ချေ။ ဒါပေမဲ့လည်း ပင်ပန်းရသည်နှင့်တန်အောင်ပင် မင်္ဂလာပွဲသည် ခမ်းခမ်းနားနား စည်စည်ကားကား သိုက်သိုက်မြိုက်မြိုက်နှင့် ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။

သတို့သမီးသည် စားပွဲတင်နာရီကိုကြည့်လိုက်၏။ နာရီလက်တံသည် ၉ နာရီကိုပင် အနည်းငယ် ယွန်းချင်နေပေပြီ။ အစောပိုင်းကတော့ ယောက္ခမများနှင့်အတူ အောက်ထပ်ထမင်းဝိုင်းတွင် လက်ဆုံစားကြပြီး စကားဝိုင်းဖွဲ့ခဲ့ခဲ့ကြသေးသည်။ ယနေ့ နေ့လယ်က ပွဲ၏ မင်္ဂလာသတို့သား၊ သူမ၏ ချစ်လှစွာသော ခင်ပွန်းသည်လေးကတော့ အပေါင်းအသင်းသူငယ်ချင်းများအား ထုံးစံအတိုင်း ယမကာဖြင့် ပြုစုဧည့်ခံရန် အပြင်တစ်ဖန်ထွက်သွားပြီဖြစ်သည်။ သတို့သမီးလေးသည် ခင်ပွန်းဖြစ်သူအား မူးပြီး ပြန်မလာခဲ့ဖို့ ရာဇသံပေးလိုက်၏။ သို့သော်လည်း အပေါင်းအသင်းများက ဇွတ်အတင်းတိုက်၍ အနည်းအကျဉ်း သောက်လာခဲ့ပြီဆိုလျှင်လည်း သူ့အနေနှင့် ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါသည်။ ခွင့်လွှတ်မည်ဟုလည်း စဉ်းစားထားသည်။ (သို့ရာတွင် ထိုခြွင်းချက်ကိုတော့ လျှို့ဝှက်ထားခဲ့သည်။)

သတို့သမီးသည် ထိုင်ရာမှထလိုက်ပြီး အခန်းထဲတွင် ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် လမ်းလျှောက်နေလိုက်သည်။ ဟနေသည့် တံခါးကိုလည်း သွားစေ့ထားလိုက်၏။ နောက်... အခန်းတစ်ခုလုံးကို ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့မောင်နှံ၏ မင်္ဂလာစက်ရာခန်းသည် အလွန်ကျက်သရေရှိသည်ဟု ထင်မိသည်။ ခုတင်၊ မွေ့ရာ၊ ခေါင်းအုံး၊ မှန်တင်ခုံ ... အားလုံးသည် အသစ်စက်စက်များဖြစ်ပြီး အချစ်ရနံ့များကလွှမ်းခြုံထားသည်။ အခန်းထောင့်မှာတော့ မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့ပစ္စည်းများက ဖွင့်ဖောက်မည့်သူကို စောင့်မျှော်နေ၏။ သတို့သမီးသည် လက်ဖွဲ့ဘူးများအား အသာအယာကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ ဒါတွေအားလုံးကို သတို့သားက သူပြန်လာမှ အတူတူဖောက်မည်ဟု မှာထားခဲ့သည်။ 

ညဉ့်နက်ပိုင်းရောက်လာလေ ဝန်းကျင်သည် တိတ်ဆိတ်လေဖြစ်လာသည်။ အနီးအနားအိမ်များမှ လွင့်ပျံလာသည့် ကိုရီးယား ဇာတ်ကားသံကို တစ်စွန်းတစ်စ ကြားရသည်။ ခုနကတင် သတို့သား၏ညီမ၊ သူ့ယောက်မလေးက သူ့အား ရုပ်ရှင်လာကြည့်ဖို့ ခေါ်သေးသော်လည်း ပင်ပန်းသဖြင့် “နားချင်ပြီ” ဟုသာ ပြောခဲ့သည်။ လောလောဆယ်တော့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ခြင်း၊ စကားပြောခြင်းများ မလုပ်လိုသေး။ သတို့သမီးသည် ပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ် ချထားသည့်လက်နှစ်ဘက်ပေါ် မေးကိုဆင့်၍ တင်ထားလိုက်၏။ သူ့စိတ်သည် အတိတ်ကိုပြန်ရောက်သွားသည်။ အတိတ်ကို အနုလုံပဋိလုံ ပြန်မစဉ်းစားဖြစ်တာပင် ကြာခဲ့ပြီ။

သတို့သမီးသည် ကြည်နူးစရာကောင်းသော အတိတ်ကိုပြန်စဉ်းစားရင်း ရှက်အပြုံးစတစ်ခုနှင့်အတူ လက်သည်းလေးများအား ကိုက်နေလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် ကမ္ဘာ့အမိုးခုံးအောက် တစ်နေရာတွင် စတွေ့ခဲ့ကြသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် မြင်မြင်ချင်းပင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး စိတ်ဝင်စားခဲ့ကြ၏။ ထိုစဉ်က သူမအား နူးညံ့သည့်အကြည့်များနှင့် ကြည့်ခဲ့သည့် သူ့ခင်ပွန်းလောင်း၏ မျက်ဝန်းများအား ယနေ့ ထက်ထိတိုင် သူမမေ့သေး။ ထိုစဉ်က စကားများများ မပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည့်တိုင် တစ်ဦးစိတ်ကိုတစ်ဦးက အထူးပြောစရာမလိုဘဲ နားလည်နေခဲ့ကြသည်။ ထိုယောက်ျားပျိုသည် သူမ၏ ‘အနာဂတ်ခင်ပွန်းလောင်း’ ဟု စိတ်ထဲက အလိုအလျောက် သိနေခဲ့သည်ကလည်း ထူးခြားသည့်အချက်ဖြစ်၏။ အရင့်အရင်က ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှင့်ပ တ်သက်လျှင် သူမ၏ရင်ခုန်သံသည် ‘အရိုင်း’ အဆင့်မှာသာရှိသေး၏။ ဒီတစ်ယောက် ကတော့ ထိုရင်ခုန်သံတို့ကို ‘အယဉ်’ ဖြစ်လာအောင်၊ (သို့မဟုတ်) သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ခုန်တတ်လာအောင် ပြသခဲ့သူဖြစ်လေသည်။ 

သတို့သမီးသည်တစ်ချက်မျှသမ်းဝေလိုက်၏။ မနက်အိပ်ရာထစဉ်က ရွှင်လန်းတက်ကြွခဲ့သည့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် စိတ်အစဉ်သည် ယခုတော့ ဓာတ်အားပြန်ဖြည့်ရန် အချိန်တန်ပြီဟု အချက်ပြလျက်ရှိသည်။ သို့ရာတွင် သူ့အနေနှင့် မအိပ်စက်လိုသေး။ သတို့သမီးလေးသည် မျက်ခွံနှစ်ဖက်ကို ခဲခဲယဉ်းယဉ်း ပြန်တွန်းတင်လိုက်ပြီး စောစောက စဉ်းစားခန်းကို ပြန်ဆက်လိုက်သည်။ တိမ်တိုက်ကြားက လကလေးသည် သူမအား ပြုံးပြနေ၏။ ကလေးတစ်ယောက် အရုပ်ကလေးနှင့် စကားပြောသလိုမျိုး သူမသည် လကလေးအား ချစ်ရသောခင်ပွန်းအမှတ်ဖြင့် စကားများ တတွတ်တွတ် ပြောချလိုက်သည်။ 

သူတို့ဇနီးမောင်နှံသည် ချစ်သူဘဝက ယခုလိုပင် လရောင်အောက်တွင်ထိုင်ရင်း အကြိမ်ကြိမ် ကြည်နူးခဲ့ဖူးကြ၏။ လခြမ်းကွေး၊ လတစ်ခြမ်းပဲ့၊ လပြည့်ဝန်းတို့ကိုကြည့်၍ သူ့ချစ်သူနှုတ်က စကားလှလှ တို့အား နားထောင်စဉ်က နှလုံးသားဂွမ်းစိုင်တို့ ဆီအတိပြီး သည့်အလား။ သိင်္ဂါရ ရေလှိုင်းမှာ စီးမျောနေသည့် သတို့သမီးသည် တစ်ဖက်ကလည်း သက်ကြီး၊ ဝါကြီးအချို့၏ သတိပေးဆုမ္မစကား အချို့ကို လည်းကောင်း၊ ပုရိသဆန့်ကျင်ရေးသမားတို့၏ ပုရိသ အမနာပ, စကားတို့ကိုလည်းကောင်း ပြန်ကြားယောင် နေမိပြန်၏။ “အိမ်ထောင်ရေးဆိုတာအချစ်ရဲ့သင်္ချိုင်း” ဆိုလား။ “မိန်းမတို့အတွက် အချစ်သည် ဘဝတစ်ခုလုံး၊ ယောက်ျားတို့အတွက် အချစ်က ဘဝရဲ့တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း” ဆိုလား၊ “ယောက်ျားဆိုတာ မရခင်ကသာ ဖျာလိုလိပ် ထိပ်ပေါ်တင်တာ” ဆိုလား၊ “ယောက်ျားမာယာ မန်ကျည်းကိုးပင်တောင် မလောက်” ဆိုလား ... လား... လား... 

သူမသည် မခိုးမခန့်ပြုံးရင်း ခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်၏။ ယခုအချိန်တွင် စိတ်ညစ်စရာများကို မစဉ်းစားချင်သေးပေ။ အိမ်ထောင်ရေးသည် ပျော်စရာချည်းမဟုတ်ခဲ့လျှင်တောင် သန့်စင်သည့် ယခုအခိုက်အတံ့ ခဏကိုတော့ မကောင်းမြင်အတွေးများနှင့် မညစ်စွန်းစေချင်ပါ။ သူမသည် တစ်ယောက်တည်း ဘာကိုမှန်းမသိ သဘောကျပြီး တစ်ခစ်ခစ်ရယ်လိုက်၏။ ပြီးမှ တစ်ယောက်ယောက်များ မြင်သွားသေးလားဟု မလုံမလဲဖြင့် ဘေးဘီကို ရှက်ကိုးရှက်ကန်း လျှောက်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ 


၁၀ နာရီခွဲကိုပင် ၁၀ မိနစ်မျှကျော်သွားခဲ့ပြီ။ သတို့သမီးသည် အိမ်အောက်ထပ်ကိုဆင်းပြီး ယောက္ခများအား နှုတ်ဆက်သလိုလို၊ ရေသောက်သလိုလို၊ အပေါ့သွားသလိုလိုလုပ်ပြီး တယ်လီဖုန်းနားရောက်သွား၏။ ပထမဆုံးတော့ သူ့အိမ်ကိုဆက်ပြီး မိဘများနှင့် အလွမ်းသယ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လင်တော်မောင်၏ လက်ကိုင်ဖုန်းကို ခေါ်သည်။ ဖုန်းထဲတွင် အသံစုံရောထွေးဆူညံနေ၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏အသံကိုပင် ကောင်းကောင်းမကြားရ။ သူ့ခင်ပွန်း၏သူငယ်ချင်းများက အာလေးလျှာလေးနှင့် လှမ်းပြောနေ သံများကိုလည်း ကြားရသည်။ သူမသည် ယောက်ျားလုပ်သူအား အရက်မူးမလာရန်နှင့် အိမ်ပြန် နောက်မကျရန် ထပ်သတိပေးလိုက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်သည်။ “ယောက်ျားတွေများ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ” ဟုလည်း စိတ်ထဲက ရေရွတ်လိုက်၏။ သို့သော်လည်း သူမသည် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ချစ်လို့ လက်ထပ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ 


ဖုန်းဆက်ပြီး အတော်ကြာသည် အထိပင် ခင်ပွန်းသည်အား အရိပ်အယောင်မျှ မမြင်ရသေး။ ဇနီးဖြစ်စ ကလေးမသည် နှုတ်ခမ်းကို စူလိုက်သည်။ ချစ်သူဘဝက ထစ်ခနဲရှိ စိတ်ကောက်တတ်သည့် အကျင့်သည် ယခုထက်ထိ မပျောက်သေး။ သူမသည် အိမ်မှာလည်း အငယ်ဆုံးဖြစ်၏။ ချစ်သူရည်းစား ရတော့လည်း ကိုယ့်ထက်ကြီးသူနှင့်မို့ ကိုယ်ကသာ ဆိုးခဲ့သည်။ မနေ့ညက သူ့မိဘများက အိမ်ထောင်ရှင်ဘဝတွင် လူကြီးဆန်ဖို့၊ ဝတ္တရားမပျက်ကွက်ဖို့၊ ခင်ပွန်းအပေါ် အလွန်အကျွံအနိုင်မယူဖို့ ဆုံးမခဲ့ကြသေးသည်။ ယခုတော့ အိမ်ထောင်ရှင်မ ပေါက်စနသည် ယောက်ျားလုပ်သူ ပြန်လာလျှင် မည်သို့မည်ပုံ စိတ်ကောက်ရမလဲသာ စဉ်းစားနေတော့၏။ သူ့အား အမျိုးမျိုးချော့နေမည့် သူ့ချစ်ခင်ပွန်းပုံစံကို မြင်ယောင်နေမိသည်။ ဟိုက သူ့ကိုချော့မည်။ သူက မျက်နှာကိုတစ်ဖက်လွှဲထားမည်။ “ကိုကို” မမြင်အောင်လည်း ကျိတ်ပြီးရယ်နေမည်ဟု တွေးနေ၏။ အတွေးနှင့်အတူ တကယ်တည်း လိုက်ရယ်နေမိ လေသည်။ 


၁၁ နာရီပင်အတော်ကျော်သွားပြီ။ လူခြေလည်းတိတ်စပြုလေပြီ။ သူမသည် မျက်လုံးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်ပွတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် အိပ်ရာပေါ်ခါးဆန့်ရင်း လှဲချလိုက်ပြီး ညောင်းညာလှသည့် ခြေလက်များအား ဖြေဆန့်လိုက်သည်။ သူမ၏လက်ချောင်းများက အိပ်ရာခင်းကိုလည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကို လည်းကောင်း ဆုပ်ချေလျက်ရှိသည်။ အိမ်ထောင်သည်ဘဝသည် မလွတ်လပ်ဘူးပဲဆိုဆို၊ သပွတ်အူလို့ပဲ ပြောပြော ကိုယ်ချစ်တဲ့သူနှင့် အတူနေခွင့်ရပြီမို့ သူ့အနေနှင့် အတော်လေး ကျေနပ်သည် ကတော့ အမှန်။ မနက်ဖြန်ကစပြီး အိမ်ထောင်ရှင်မဘ၀ စပြီဟုတွေး၏။ အနာဂတ်တွင် သူတို့နှစ်ယောက် စလုံးနှင့်တူပြီး ချစ်စရာကောင်းသည့် လူပေါက်စလေးများလည်း မွေးထုတ်ရမည့် ဝမ်းကြာတိုက်ကိုလည်း လက်နှင့် အသာအယာ ပွတ်နေမိလေသည်။ 


မင်္ဂလာဆောင်ပွဲအတွက် လူရောစိတ်ပါ ရက်ဆက်ပင်ပန်းခဲ့သည့် သူမသည် နူးညံ့သောအိပ်ရာ၏ အတွေ့အထိ၊ သစ်လွင်သော အိပ်ရာခင်း၏ မွှေးပျံ့သောရနံ့တို့နှင့် မိတ်ဆက်မိသည့်ခဏ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။ နောင်တွင် ပုခက်လွှဲမည့် သူ၏လက်တစ်ဖက်သည် သားသမီးကောင်း တို့အား ရင်ငွေ့လှုံခွင့်ပေးမည့် ဝမ်းကြာတိုက်ပေါ်တွင် အသာတင်လျက် ရှိလေသည်။ ခန့်မှန်းခြေ ရှစ်နာရီမျှ အိပ်စက်ပြီး၍ နံနက်မိုးသောက် အလင်းရောက်သည့်အခါ သူ့မျက်လုံးများ တဖန်ပြန်ပွင့်လာကြလိမ့်မည်။ ယခုနွမ်းလျနေသည့်ကိုယ်ခန္ဓာသည် လူ့ဘဝတွင် ကိုယ်ယူချင်လို့ယူသည့် တာဝန်များအား ထမ်းဆောင်ရန် အားအင်အပြည့်နှင့်အတူ ပြန်နိုးထလာဦးမည်။ နုနယ်သေးသည့် သူ့စိတ်သည်လည်း ရင့်ကျက်ပြောင်းလဲ လာပြီးလျှင် သူ ယခု မစဉ်းစားချင်သေးဟုဆိုသည့် အိမ်ထောင်သည်ဘ၀၏စိန်ခေါ်မှုများအား ခံနိုင်ရည်ရှိမရှိ အစမ်းသပ်ခံပေလိမ့် ဦးမည်။ သို့သော် ညဉ့်သုံးယံ၏အလွန်၌ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို မြင်ရဖို့တော့လိုပေလိမ့်မည်။


NOW! Cultural Journal. July 26 - August 1, 2010 

ယခုဝတ္ထုတိုအပါအဝင် ကျွန်တော်၏ ပင်ကိုရေးအခြားဝတ္ထုတိုများကို 'ဖြစ်ရပ်မှန်စိတ်ကူးယဉ်ဝတ္ထုများ' စာအုပ်တွင် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။  'ဖြစ်ရပ်မှန်စိတ်ကူးယဉ်ဝတ္ထုများ' စာအုပ်ကို အိမ်တိုင်ရာရောက် မှာယူနိုင်ပါပြီ။ ကွန်းခိုရာစာပေ ရဲ့ Facebook Page messenger ကနေ အမည်၊ လိပ်စာ၊ ဖုန်းနံပါတ် အပြည့်အစုံနဲ့ စာပို့ပြီးမှာယူနိုင်သလို အောက်ပါ ဖုန်းနံပါတ် များကနေလည်း မှာယူနိုင်ပါသည်။ အဆိုပါစာအုပ်အကြောင်း စာအုပ်အညွှန်းများကိုလည်း ဤနေရာတွင် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။









Comments

  1. သူမ်ားတကာ မဂၤလာယူတဲ့ မဂၤလာဦးညကိုု ဖ်က္လိုုဖ်က္ဆီး ျဖစ္ရာ က်ေအာင္ သတိုု႕သားကိုု အရက္အတင္းတိုုက္တဲ့ ဓေလ့ကိုု ဘာလိုု႕ ယဥ္ေက်းမႈလိုု႕သတ္မွတ္ထားတာလဲ မသိဘူး။ မဂၤလာခရီးကိုု ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ ၾကိဳျပီး ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ျဖတ္သန္းရမယ့္ အစား အရက္နံ႕ တေထာင္းေထာင္း အန္ဖတ္တစီစီနဲ႕ ျဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုုးတယ္။ ဒါဟာ သတိုု႕သမီး အခြင့္အေရး ေဖာက္ဖ်က္မႈပဲ။

    ကိုုေ၀ယံဘုုန္းေရ.. စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈေၾကာင့္ ခုုမွ မန္႕ႏိုုင္ေပမယ့္ ခုုထိေတာ့ ပထမဆံုုး ေကာမန္႕ပါပဲေနာ့

    ReplyDelete

Post a Comment

စာဖတ်သူတို့၏ သဘောထားမှတ်ချက်များကို ကြိုဆိုပါသည်။ စာတစ်ပုဒ်ချင်းစီအလိုက် သင်တို့၏ထင်မြင်ယူဆချက်များ၊ အတွေးပေါ်မိသည်များကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေးသားနိုင်ပါသည်။

ဝေယံဘုန်း

အဖတ်အများဆုံး

အာရှ ယဉ်ကျေးမှုတန်ဖိုးများနှင့် အစိမ်းရောင်မူဝါဒ နိုင်ငံရေး - ဗုဒ္ဓဝါဒရှုထောင့်မှချဉ်းကပ်ခြင်း

 နိဒါန်း အာရှသား အစိမ်းရောင်သမားတွေဟာ အနောက်တိုင်းသား အစိမ်းရောင်သမားတွေရဲ့ စဉ်းစားကြံစည် လုပ်ကိုင်ပုံတွေကို ပုံတူကူးရုံပဲဆိုရင်တော့ အာရှတိုက်မှာ ဖော်ဆောင်မယ့် အစိမ်းရောင်မူဝါဒ နိုင်ငံရေးဟာ ကျရှုံးမှာပါပဲ။ ရှေ့မှာလည်း နမူနာတွေရှိထားပါတယ်။ ဒေသတွင်းနိုင်ငံတွေမှာတွေ့ရတဲ့ ရှေးရိုးစွဲ ကွန်ဆာဗေးတစ်၊ လစ်ဘရယ်နဲ့ ဆိုရှယ်လစ်မူဝါဒရေးရာတွေကို ကြည့်ရင်လည်း ရလဒ်တွေဆိုးရွားလေ့ရှိတာ မြင်ရမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့အာရှမှာ ဖော်ဆောင်မယ့် အစိမ်းရောင်မူဝါဒအားပြုနိုင်ငံရေးကို အနှစ်အသား ပြည့်ပြည့်နဲ့ အောင်မြင်တာ မြင်ချင်တယ်ဆိုလို့ရှိရင်တော့ လုပ်ရမှာက သီးခြား အစိမ်းရောင်အယူအဆတွေနဲ့ အလေးအနက်ထား ပေါင်းစပ်ဖို့အတွက် အာရှရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုဇာစ်မြစ်တွေထဲက သင့်လျော်မယ့် အစိတ်အပိုင်းတွေကို စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်ရှာဖွေဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီ ဆောင်းပါးမှာဆွေးနွေးမှာကတော့ အာရှရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတန်ဖိုးတွေကို ဘာဖြစ်လို့ ပစ်ပယ်လို့မရဘူးလဲဆိုတာ၊ အဲဒီ တန်ဖိုးတွေက ဘာတွေလဲ ဆိုတာ၊ အာရှတိုက်မှာရော အာရှတိုက်ကြီးအတွက်ရော သီးခြားအသွင်ဆောင်တဲ့ နိုင်ငံရေးဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖန်တီးရာမှာ အဲဒီတန်ဖိုးတွေက ဘယ်လိုအကူအညီဖြစ်မလဲဆိုတာတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။  အခုဆောင်းပါး...

အာဇာနည်နေ့နှင့် ခံစားမိသည့် ဆရာဇော်ဂျီ၏ကဗျာ

ဇူလိုင်လ ၁၉ ရက်နေ့သည် အာဇာနည်နေ့ဖြစ်သည်။ အာဇာနည်နေ့ကို ရောက်တိုင်း ကျဆုံးလေပြီးသော အာဇာနည် ခေါင်းဆောင်ကြီးများအား ပြည်သူအပေါင်းက သတိတရ ရှိကြ လေသည်။ လွန်ခဲ့သော ၆၃ နှစ်၊ ဤနေ့ ဤရက်က ဆိုလျှင်ဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံ တစ်ဝန်းလုံး လှည်းနေလှေအောင်း မြင်းဇောင်း မကျန်သော ပြည်သူအပေါင်း တို့သည် အပြင်မှာ သူတို့ လူကိုယ်တိုင် မြင်ဖူးချင်မှ မြင်ဖူးမည်ဖြစ်သည့်၊ စကားပြောဖူးချင်မှ ပြောဖူးမည်ဖြစ်သည့် အာဇာနည် ခေါင်းဆောင်ကြီးများ အတွက် ဖြေမဆည်နိုင် မျက်ရည် ဖြိုင်ဖြိုင် ကျခဲ့ကြဖူးလေသည်။ လောကတွင် လူတို့သည် မိမိချစ်ခင်ရသော ဆွေမျိုးသားချင်း၊ ညီအစ်ကိုမောင်နှမများနှင့် ခွဲခွာရ၍ ငိုကြွေးတတ်သည်မှာ သဘာဝကျသော်လည်း ကိုယ်နှင့်သွေးမတော် သားမစပ်၊ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခြင်းမရှိသော လူတစ်ယောက် (သို့မဟုတ်) လူတစ်စုအတွက် ငိုကြွေးကြသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဘဝတွင် မိမိ၏ မိဘ၊ ဆွေမျိုး၊ ဇနီးခင်ပွန်း၊ သားသမီးတို့အတွက် ငိုကြွေးခြင်းက သံယောဇဉ်ကြောင့် ဖြစ်ပြီး အာဇာနည်တို့အတွက် ငိုကြွေးခြင်းကမူ ထိုသူတို့အပေါ် မိမိထားသည့် တန်ဖိုးတစ်ခုကြောင့်၊ (တစ်နည်း) အစားထိုးမရသော ဆုံးရှုံးမှုအတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ငိုကြွေးတာချင်း တူသော် လည်း ငိုကြွေး ပုံချ...

နယူးယီးယားဟာသ

နှစ်တစ်နှစ်ကုန်တော့မယ်ဆိုတိုင်း ကျနော်တို့တတွေ ပြက္ခဒိန်အသစ်ကို ချိတ်ကြ ရှေ့တစ်နှစ်စာ ဟောစာတမ်းတွေ ဟိုလှန် သည်ပွတ် ဖတ်ကြ ဒီနှစ်ထက် ရှေ့နှစ်က ကံပိုကောင်းမှာလား ချောင်းကြည့်ကြ။  တကယ်တော့လည်း ခုနှစ်ဟောင်းဆိုတာကိုက  တစ်ချိန်တုန်းက နှစ်သစ်ပဲမဟုတ်လား အဲသည်တုန်းကလည်း  ခု မလိုချင် စွန့်ခွာထွက်ပြေးချင် မြန်မြန်ကုန်ဆုံးနေစေချင်တဲ့ နှစ်ဟောင်းကိုပဲ မနှစ်တုန်းက  “လာပါတော့ အခါခါမော့ မာလာဖော့ မျှော်ပေါ့လေးနာရီ” လုပ်ခဲ့ကြ။ ရင်ခုန်ခြင်းများစွာနဲ့ ကြိုဆိုခဲ့ကြ ဝိုင်ခွက်တွေ တိုက်ခဲ့ကြ ဘီယာတွေ စီးဆင်းခဲ့ကြ အသားကင်တွေ၊ ငါးသံပရာတွေ အကြော်တွေအလှော်တွေ မီးရှူးတွေ မီးပန်းတွေနဲ့ပဲ  ကြိုဆိုခဲ့ကြ။  နှစ်သစ်ထဲဝင်ပြီး ပထမကွာတားလောက်ရောက်တော့ ရင်ခုန်သံတွေ အေးစက်ခဲ့၊ နှေးကွေးခဲ့ကြ မောပန်းနွမ်းနယ်လာခဲ့ကြ နုံးချိမောဟိုက်လာခဲ့ကြ အားတင်းကြရ၊ အချင်းချင်းအားပေးကြရ ဟောစာတမ်းတွေ မှန်တာတွေလည်းရှိ လွဲတာတွေလည်းရှိ ဘယ်နှလကျန်သေးတယ်၊ လက်ကျန်ကာလမှာ ဘာဖြစ်ဦးမယ်ရယ်လို့ ရက်လရှင်းတမ်းမှာ ကံဇာတာကြွေးကျန်ကို ပေသီးခေါက်ကြ။  ရယ်ကြ၊ မောကြ။ အားဖြည့်ကြ။ ရေဖြည့်ကြ။  နိုဝင်ဘာ၊ ဒီဇင်ဘာရောက်တော့ ကောင်းကျိုးမ...

‘တဏှာထက်ကြီးသောမြစ် မရှိ’ - ဆယမ်၏ များများထုတ်များများသုံးဝါဒကို ဗုဒ္ဓရှုထောင့်မှဝေဖန်ခြင်း

“ဖွံ့ဖြိုးမှု (တိုးပွားခြင်း) ဆိုတဲ့ စကားကို ပါဠိဘာသာနဲ့ ‘ဝဍ္ဎန’ လို့ ခေါ်ပါတယ်။ များပြားခြင်း လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။ ကောင်းတဲ့အရာတွေ များပြားတာဖြစ်နိုင်သလို ပြဿနာ၊ ဒုက္ခဆင်းရဲ၊ ပဋိပက္ခတွေ များပြားတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒီနေ့ကမ္ဘာမှာတော့ ဖွံ့ဖြိုးမှုဆိုတာရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ဟာ ကမ္ဘာကြီးမှာ အသိဉာဏ်ပညာကို လျစ်လျူရှုပြီး ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းတွေနောက်ပဲ လိုက်နေကြ ပေါများပြည့်လျှံနေကြတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။” ဒီ စကားကို မိန့်ကြားခဲ့သူကတော့ ဆယမ်* ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတော်တပါးလည်းဖြစ် အတွေးအခေါ်ရှင်လည်း ဖြစ်တဲ့ အရှင် ဗုဒ္ဓဒါသဘိက္ခုဖြစ်ပါတယ်။ ဒီ စကားပေါ်ကိုအခြေခံပြီး ဆရာ ဆုလက် ဆီဝရက်ဆက ဘာပြော သလဲဆိုတော့ များများတိုးထုတ်၊ များများသုံးစွဲဝါဒ (consumerism) က နောက်ဆုံးပေါ်မိစ္ဆာဘာသာပဲတဲ့။   ဒီ ဆောင်းပါးမှာတော့ ဆယမ်နိုင်ငံအပေါ် များများတိုးထုတ်၊ များများသုံးစွဲဝါဒရဲ့ ရိုက်ခတ်မှုအကြောင်းရယ်၊ ဆရာတော် ဗုဒ္ဓဒါသနဲ့ ဆရာဆုလက် ဆီဝရက်ဆတို့နှစ်ဦး ဟောပြောခဲ့တာတွေအပေါ် အခြေခံထားတဲ့ အမြင်သစ်၊ လမ်းကြောင်းသစ်တွေအကြောင်းရယ်ကို ဆွေးနွေးထားပါတယ်။ အဲဒီ ဆရာနှစ်ပါးဟာ ဆယမ် နိုင်ငံရဲ့ လူမှုအကျိုးပြုဗုဒ္ဓဘာသာရဲ့ ဗိသုကာတွေပါ။ ဒီ ဆောင်းပါးကို ...

သေမင်းနှင့်ရက်ချိန်းပြန်ယူခြင်း

ငါချစ်ခင်ရသူတွေ လေးစားရသူတွေ မြတ်နိုးရသူတွေ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေသွားကြတော့ ငါ့မှာ သေမင်းနဲ့ပြန်တိုင်ပင်ရတယ်။ ရက်ချိန်းပြန်ယူဖို့မျက်နှာလုပ်ကြည့်တယ်။ ငါထားခဲ့ရမယ့်သူတွေ ငါ့မျက်နှာကိုကြည့်နေကြသူတွေ ငါအခုခံစားရသလို မခံစားစေချင်သေးဘူးလို့။  သေမင်းကပြောတယ်။ လူတိုင်းက ဒီလိုပဲပြောကြတာပဲ မင်းမို့လို့ အစဉ်အလာကိုဖောက်ဖျက်လိုက်ရင် ငါ မျက်နှာလိုက်ရာ ကျလိမ့်မယ် တဲ့။ ငါကပြန်ချေတယ်။ ခြွင်းချက်ဆိုတာလောကရဲ့ဓမ္မတာလို့။ ဆိုတော့ သူကပြောတယ် မင်းဟာခြွင်းချက်နဲ့ ထိုက်တန်ကြောင်း  ပရိုပိုဆယ် တင်ပါဦး၊ ငါကြည့်စမ်းမယ် တဲ့။ ငါဟာသစ်ပင်စိုက်ရဦးမှာလို့  ပြောလိုက်တော့ သူကရယ်တယ်။ ကမ္ဘာဟာခေါင်းတုံးဖြစ်တော့မယ်ဆိုမှ လူတွေဟာ မင်းလိုလူတွေနဲ့မတန်ပါဘူး။ မင်းတစ်ယောက်နဲ့ ဘာထူးမှာတုံး ...  နှမ်းတစ်လုံးနဲ့ဆီမဖြစ်ဘူးကွ တဲ့။ မဟုတ်ဘူး ... ငါကိုယ်တိုင်သစ်ပင်ဖြစ်မှာ သစ်ပင်နဲ့တူသောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်မှာ ငါဟာအရိပ် ငါဟာအကိုင်းအခက် ငါဟာအသီးအပွင့်ဖြစ်မှာ။ ငါ့အရိပ်ကိုခိုသူတိုင်းဟာအေးမြနေမယ် ငါ့ရဲ့အသီးအပွင့်တွေကို ငှက်တွေကကိုက်ချီပြီး အရပ်ရှစ်မျက်နှာမှာ ပြန့်ပွားပေါက်ရောက်စေလိမ့်မယ်။ ငါဟာ လောကရဲ့နှစ်တစ်လုံးကနေ  ရာဝင်အိုးနဲ့ပြည့်...